een oude doos
Over een oud doosje gesproken, armar. In het collectieve fotoarsenaal van de rottige jongetjes mag niet ontbreken onze ruïne op HET ULENHOF. De geboortegrond van de rottigejongetjes! De schoot van waaruit wij zijn geworpen, het warme nest waarin wij groot mochten worden. Lyrisch kan ik er van worden.
En dan natuurlijk ook het kiekje van de jongetjes. Schattig ook (dat sikje :=)
4 Comments:
...... en het blijkt dat één van deze nozems zijn fallus weer eens niet in zijn broek kon laten, met het gevolg dat een zodanig schouwspel werd opgevoerd, dat het uiteindelijk effect begin augustus 2006 merkbaar zou moeten zijn.
9:49 p.m.
vol verwachting klopt ons hart.
maar wie klopt daar met een nieuwe wereldburger aan de deur. en vooral waarom zijn wij bij het verwekkings-volle-gebeuren NICHT IN GE LASSEN.
onbekende spreek u nader uit.
laat een tipje van de luier zien,
zodat wij, met bordjes opde knienen, volmondig kunnen zeggen
toe maar jongen ..doe maar..en vooral kunnen WIJ MISSCHIEN HELPEN ? zo gezegd anony-muis marijn
10:32 p.m.
Jan W.
9:13 p.m.
En er waren eens twee meisjes, meisje 1 verloor al haar knikkers, en zat op de stoep te huilen. Meisje 2 had zojuist haar knikkers verdubbeld. Ze zou net naar haar moeder rennen om het haar te vertellen, ware het niet dat een kleine jongen met zijn mountainbike door het dorpje fietste, op weg naar zijn oom Lukas.
Hun ontmoeting bleek fataal, en dat brnegt me tevens aan het eind van dit verhaal.
10:01 p.m.
Een reactie posten
<< Home