WIJ GAAN VOOR HET GOEDE IN HET LEVEN EN ZULLEN WEERSTAND BIEDEN AAN DE TAND DES TIJDS, DIE WIJ ZULLEN OMVER WERPEN OM ZO GRAZEND EN RELAXT MET BEIDE BENEN OP DE GROND TE WEDERLANDEN ; ALSZO ZAL DIT EEUWIG GESCHIEDEN VANAF HET 2005 DES ONZENS LEVENS AL NU.....

zaterdag, december 31, 2005

Sylvester

Bijna alsof het geen toeval was kwam op dat moment Rijklof met Simon Schroothamer het cafee binnenmacheren. Zij hadden elk met eigen voertuig, de sneeuw en ijzel trotserend, de lange weg naar de Zwaaiende lantaarn afgelegd. Rijklof had in zijn handen een bosje ferm uit de kluiten gewassen vuurpijlen. Zijn fietstocht hiernaartoe was voor het eerst zeer aangenaam. Fier overeindgezeten op zijn nieuwe zadel, was hij alle kou de baas. Dankzij de effectuering van zijn knutselgedrag.
Simon, die het niet zo nou neemt met de etikette van hoe je er uitziet in het verkeer, heeft een nieuwe vorm van aandrijving gevonden. De fijnstof-emissie is zeer laag. Soms wordt echter wel de geluidsnorm overschreden.
Nog voordat Rijklof zijn plan met de vuurpeilen aan de stamgasten kon vertellen sloeg Kermit een gilletje.
"VERDOMME, die kikker heeft een kwakje op het biljart gelegd !"
Arie begon uit pure frustratie de ballen van het garnituurschaaltje op de kikker af te vuren en zo werd het helemaal een bende. Rijklof mompelde wat en begon met touwtjes het vuurwerk aan elkaar te knopen. Niet helemaal ongevaarlijk want de naakte lontjes zwiepten regelmatig rakelinks langs de vlammetjes van de kroonluchter boven de stamtafel. Simon hield zijn adem in, waarom dacht iedereen ?

Hoe zal dit aflopen.......kijk op armaar-blogspot.com